29/12/12

Κάθε αρχή και δύσκολη...


29/12/2012

Ο Παναθηναϊκός ήταν ο νικητής στην πρώτη μονομαχία του στο top16 απέναντι στην ισχυρή Ζαλγκίρις. Οι πράσινοι είχαν στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα τον έλεγχο, όμως στο τέλος παρουσίασαν αυτοκτονικές τάσεις με αποτέλεσμα η Ζαλγκίρις να ξαναμπεί στο παιχνίδι. Με τον κόσμο και την τύχη στο πλευρό του στα τελευταία δευτερόλεπτα λύγισε τους φιλοξενούμενους και πήρε το πολυπόθητο δίποντο.

Το σημαντικότερο επίτευγμα του Παναθηναϊκού χθες δεν ήταν απλά η νίκη απέναντι σε μια ομολογουμένως δυνατή ομάδα που πρωταγωνιστεί φέτος στην Ευρώπη. Οι πράσινοι νίκησαν προβλήματα, όπως τους συνεχόμενους τραυματισμούς, την ανομοιογένεια, τους διαιτητές.

Αρχίζοντας με τους τραυματισμούς οφείλω να πω πως το κακό έχει παραγίνει φέτος. Εκτός του ότι η συχνότητα τραυματισμών έχει αυξηθεί, παρατηρείται και μία χαλαρότητα/επιπολαιότητα στη διαχείρηση των παικτών. Είδαμε στη Ρωσσία τον Σχορτσιανίτη(με δική του ευθύνη όπως μάθαμε) να ρισκάρει να παίξει ενώ είχε κριθεί ανέτοιμος πιο πριν από το ιατρικό επιτελείο. Το αποτέλεσμα, πελματιαία απονευρωσίτιδα. Χθες πάλι ο Διαμαντίδης δεν έπρεπε να αρχίσει καν στο παιχνίδι, παρόλα αυτά πάρθηκε το ρίσκο να παίξει. Φυσικά, δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί. Και ο τζόγος για την υγεία των αθλητών καλά κρατεί...

Τους ακρογωνιαίους λίθους της ομάδας σου και όχι μόνο αυτούς, αλλά κυρίως αυτούς, είσαι υποχρεωμένος να τους προστατέψεις ακόμη και αν καίγεσαι για το αποτέλεσμα. Τα χειρότερα θα 'ρθουν στη συνέχεια. Η ομάδα πρέπει να λειτουργήσει με γνώμονα τον ανθρώπινο παράγοντα. Είναι τελείως ανούσια η επιμονή να χρησιμοποιείς ανέτοιμους παίκτες, οι οποίοι και δεν μπορούν να αποδώσουν στο 100% και υπάρχει κίνδυνος να τους πάρεις πακέτο στον πάγκο με έναν σοβαρότερο τραυματισμό. Άλλωστε είναι και θέμα σεβασμού...

Εχθές, είδαμε όλα τα νέα πρόσωπα της ομάδας εν δράσει. Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε φάση μεταμόρφωσης(εξού και το πιο πάνω αναφερθέν πρόβλημα ανομοιογένειας) και τα συμπεράσματα που μπορούν να βγουν είναι λίγα και δεν είναι ασφαλή. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η ομάδα έκανε reset τον αρχικό της σχεδιασμό και πορεύεται με καινούρια πλάνα. Έχουμε ξαναπεί ότι ο σχεδιασμός του καλοκαιριού ήταν επιεικώς απαράδεκτος και λίγα άτομα έδειξαν ικανά να βοηθήσουν. Τώρα που ο χορός των μεταγραφών σταμάτησε και η σκόνη ονομάτων καταλάγιασε, έφτασε η στιγμή η ομάδα να πάρει σχήμα και μορφή και να μπολιάσει στα σπλάχνα της το σύστημα του προπονητή. Τώρα θα φανεί η φιλοσοφία και το έργο του Πεδουλάκη.

Να πούμε και για την διαιτησία. Η αλήθεια είναι ότι ο μπασκετικός φίλαθλος του Παναθηναϊκού δεν έχει ανάγκη να μιλήσει για καμία διαιτησία. Ωστόσο, τώρα τελευταία τα φαινόμενα έχουν αγριέψει. Βλέπουμε ορισμένα τρανταχτά διαιτητικά λάθη που στοχεύουν σε τι... Στο να βγάλουν εκτός τον Παναθηναϊκό; ή να τον μειώσουν; Το respect είναι απ' ότι φαίνεται μια άγνωστη γι αυτούς λέξη απέναντι σε μια ομάδα που προώθησε το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ελπίζω η συνέχεια να μην είναι ανάλογη, αν και πολύ το φοβάμαι.

Στα αγωνιστικά...

Επιθετικά...

Ο Παναθηναϊκός δεν έκανε το καλύτερο ξεκίνημα στο παιχνίδι και παρουσιάστηκε νωθρός στα πρώτα αναγνωριστικά λεπτά. Δεν άργησε όμως η εικόνα να αλλάξει. Μετά την αποχώρηση του Διαμαντίδη και με κύρια αιχμή τον Μπανκς, ο οποίος δημιούργησε αρκετά ρήγματα στην άμυνα της Ζαλγκίρις με τα τολμηρά του ντράιβ, εμφανίστηκαν και τα πρώτα open looks. Η ομάδα είχε εξαιρετικό passing game και πολλά από τα split out που επιχείρησε ήταν επιτυχημένα. Η είσοδος του Καπόνο ήταν καθοριστική για την αύξηση της διαφοράς και ο Παναθηναϊκός μέσα σε 2 δεκάλεπτα μετέτρεψε την αδυναμία του από τα 6,75 σε πλεονέκτημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Λάσμε που δεν φάνηκε πολύ στο πρώτο μισό. Στην επανάληψη δεν άλλαξε τίποτα, παρά μόνο η άμυνα της Ζαλγκίρις που προσαρμόστηκε και περιόρισε τα ελεύθερα σουτ του Παναθηναϊκού. Με έλλειψη δημιουργίας και με τον Ούκιτς να ανακατεύει στομάχια με τις πελαγοδρομίσεις του, το παιχνίδι έκλεισε και έγινε για γερά νεύρα. Στο τέλος μίλησε το κράμα του "εξάστερου", η τύχη κακά τα ψέματα και η παρουσία του κόσμου.



Αμυντικά...

Ο Παναθηναϊκός άφησε αρκετά ελεύθερα σουτ σε μια ομάδα που σουτάρει με ποσοστά που ζαλίζουν και έκλεισε στο low-post. Τα περισσότερα τα πλήρωσε. Ίσως να περίμενε η Ζαλγκίρις να χτυπήσει στη ρακέτα με τα αδέρφια Λαβρίνοβιτς κυρίως, κάτι που δεν έγινε. Ένα καλό της άμυνας των πρασίνων ήταν το κόψιμο του transition play. Η Ζαλγκίρις αρέσκεται να παίζει γρήγορα και το να την περιορίσεις σε σετ παιχνίδι σίγουρα σου δίνει ένα credit παραπάνω. Αρνητικό, ήταν τα πολλά χαμένα αμυντικά ριμπάουντς. Ο Παναθηναϊκός έδωσε την ευκαιρία στους Λιθουανούς να ανανεώσουν πολλές επιθέσεις τους. Γενικά, οι πράσινοι κυριάρχησαν σε σημεία που πονούσαν μέχρι πρότινος και υστέρησαν σε άλλα που υπερείχαν. Είπαμε, δουλειά υπομονή και στήριξη.


Remarks

1. Το βραβείο του MVP της βραδιάς ανήκει ολοκληρωτικά στον Καπόνο. Εκείνος ήταν που έδωσε την ώθηση στο 2ο δεκάλεπτο και κράτησε το άγχος της πρεμιέρας μακριά. Έδωσε μεγάλη αυτοπεποίθηση στα σουτ των πρασίνων.


2. Ο Μπάνκς είναι από τους πιο απρόβλεπτους παίκτες που έχουν περάσει όχι μόνο από τον Παναθηναϊκό, αλλά και από την Ευρώπη. Σίγουρα αυτό έχει τα θετικά και τα αρνητικά του. Ποιος θα σούταρε 2' πριν τη λήξη και με τον Παναθηναϊκό στο -4 τρίποντο και θα το έβαζε; Ποιος θα ήταν τόσο επιπόλαιος στη συνέχεια ώστε να κρεμάσει την ομάδα του;

3. Η ομάδα χωρίς τον Διαμαντίδη είναι κακό σκυλί. Θα χτυπηθεί, θα παλέψει και θα πάρει αυτό που θέλει.

4. Ου(κιτς) τον χρησιμοποιήσεις ξανά Αργύρη!(τουλάχιστον στον άσσο)... 8 ασίστς χάρη στην ευστοχία της ομάδας, μην γελιέστε. Δημιουργία μηδέν εις το πηλίκο. Κούρασε τον κόσμο...

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 
free counters

| Green Dunk: Παναθηναϊκός - Μπάσκετ © 2009. All Rights Reserved | Design by Dom1n@tor | Back To Top |