Κατώτερος των περιστάσεων

4/1/2013

Άψυχος και εντελώς αδιάβαστος παρουσιάστηκε ο Παναθηναϊκός στον δεύτερο αγώνα του στην Τουρκία. Οι πράσινοι δίχως αγωνιστικό πλάνο, παραδόθηκαν άνευ όρων στην Εφές και έδειξαν να «ψάχνονται», απόντος του Δημήτρη Διαμαντίδη. Άσχημο κουτσάρισμα από τον Αργύρη Πεδουλάκη, η ομάδα του παράτησε το παιχνίδι στο δεύτερο ημίχρονο. Τραγικός σε σημείο απελπισίας ο Ούκιτς...

Πρώτα από όλα, πρέπει να σημειωθεί ότι και με την παρουσία του Διαμαντίδη το συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν χαμένο από την αρχή. Ο Παναθηναϊκός πάτησε στο παρκέ του Αμπντί Ιπεκτσί με το άλλοθι της προγραμματισμένης ήττας. Δεν πίστεψε σε καμία περίπτωση ότι είναι ικανός να οδηγήσει την Εφές στην δεύτερη συνεχόμενη ήττα της στη διοργάνωση. Του έλειπε από το ξεκίνημα το πάθος και η θέληση.

Για τον αγώνα δεν χρειάζεται να ειπωθούν πολλά ή να προχωρίσουμε σε διάφορες αναλύσεις. Η Εφές ήταν απόλυτα διαβασμένη και συγκεντρωμένη(δεν την έπαιρνε και αλλιώς...) με αποτέλεσμα να εντοπίσει και να εκμεταλευτεί τις αδυναμίες του Παναθηναϊκού. Όντας γρήγορη, με ζεστή περιφέρεια και άριστο passing game έκανε φύλο και φτερό τους πράσινους.

Από την μεριά του ο Παναθηναϊκός είχε σε καλή μέρα μόνο τον Μάικ Μπράμος, που όμως δεν ήταν αρκετός για να επισκιάσει τα ατού της τούρκικης ομάδας. Με εμφανές πρόβλημα δημιουργίας στον άσσο, άναρχο μπάσκετ, έλλειψη καθαρού μυαλού και αποτυχημένη προσπάθεια για low mistake παιχνίδι, ελπίδα για ένα θετικό αποτέλεσμα δεν υπήρχε.

Μεγάλη ευθύνη φέρει ο Πεδουλάκης. Το ρόστερ πλέον έκλεισε και οι «αλχημείες» του πρέπει σιγά σιγά να αποκτήσουν σαφή προσανατολισμό. Ο χρόνος δεν είναι με το μέρος του και καλείται να χαράξει άμεσα τη φιλοσοφία του(όπως ξαναέχουμε πει) στο μυαλό των παικτών. Δυστυχώς, δεν στάθηκε στο ύψος των απαιτήσεων του αγώνα. Άφηνε τον Παναθηναϊκό να παλεύει με τον κακό του εαυτό(για να αποκτήσει εμπειρία άραγε;;) και καλούσε ετεροχρονισμένα τάιμ άουτ. Βασικός υπαίτιος για τη νωθρή παρουσία της ομάδας στα πρώτα 5 λεπτά του 3ου δεκαλέπτου. Εκεί χάθηκε τελείως η επαφή με το σκορ. Τα υπόλοιπα λεπτά ήταν διαδικαστικού χαρακτήρα. Κανείς δεν θέλει να θυμάται τέτοιες εμφανίσεις...

Κεφάλαιο ούκιτς. Ο «κάνω λίγο από τίποτα» ξαναχτύπησε! Δεν είναι playmaker, εφόσον κάθε άλλο παρά καλός είναι στην δημιουργία, ούτε shooting guard γιατί του λείπει το σουτ. Τι είναι λοιπόν; Αυτός ο γρίφος ανήκει αποκλειστικά στον Πεδουλάκη. Για ακόμη ένα παιχνίδι δεν είχε επιθετικό όραμα και αποδιοργάνωνε συνεχώς τους συμπαίκτες του με τις ανούσιες περιστροφές του.
Ερώτηση. Ο παροπλισμός του Ξανθόπουλου τι σημαίνει; Ότι δεν υπολογίζεται; Γιατί σίγουρα θα έπαιζε καλύτερα...

Remarks

1. Με την χθεσινή ήττα η ομάδα έκανε ένα μεγάλο πισωγύρισμα στις κακές εμφανίσεις του πρώτου γύρου. Ανακάτεμα της τράπουλας και ξαναμοίρασμα.

2. Ούτε ο Μπανκς επωφελήθηκε της απουσίας του Διαμαντίδη. Φάνηκε άτολμος και αναποτελεσματικός. Δεν μπόρεσε να ακολουθήσει τον μπαρουτοκαπνισμένο Φάρμαρ. Έχασε, παρά κέρδισε πόντους...

3. Θεωρώ πως αξίζουν περισσότερο χρόνο συμμετοχής οι τρεις Έλληνες(Σκορδίλης-Ξανθόπουλος-Γιαννόπουλος). Όταν τα πράγματα δεν πάνε καλά, κοιτάζεις καμιά φορά στην άκρη του πάγκου...

Κάθε αρχή και δύσκολη...

29/12/2012

Ο Παναθηναϊκός ήταν ο νικητής στην πρώτη μονομαχία του στο top16 απέναντι στην ισχυρή Ζαλγκίρις. Οι πράσινοι είχαν στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα τον έλεγχο, όμως στο τέλος παρουσίασαν αυτοκτονικές τάσεις με αποτέλεσμα η Ζαλγκίρις να ξαναμπεί στο παιχνίδι. Με τον κόσμο και την τύχη στο πλευρό του στα τελευταία δευτερόλεπτα λύγισε τους φιλοξενούμενους και πήρε το πολυπόθητο δίποντο.

Το σημαντικότερο επίτευγμα του Παναθηναϊκού χθες δεν ήταν απλά η νίκη απέναντι σε μια ομολογουμένως δυνατή ομάδα που πρωταγωνιστεί φέτος στην Ευρώπη. Οι πράσινοι νίκησαν προβλήματα, όπως τους συνεχόμενους τραυματισμούς, την ανομοιογένεια, τους διαιτητές.

Αρχίζοντας με τους τραυματισμούς οφείλω να πω πως το κακό έχει παραγίνει φέτος. Εκτός του ότι η συχνότητα τραυματισμών έχει αυξηθεί, παρατηρείται και μία χαλαρότητα/επιπολαιότητα στη διαχείρηση των παικτών. Είδαμε στη Ρωσσία τον Σχορτσιανίτη(με δική του ευθύνη όπως μάθαμε) να ρισκάρει να παίξει ενώ είχε κριθεί ανέτοιμος πιο πριν από το ιατρικό επιτελείο. Το αποτέλεσμα, πελματιαία απονευρωσίτιδα. Χθες πάλι ο Διαμαντίδης δεν έπρεπε να αρχίσει καν στο παιχνίδι, παρόλα αυτά πάρθηκε το ρίσκο να παίξει. Φυσικά, δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί. Και ο τζόγος για την υγεία των αθλητών καλά κρατεί...

Τους ακρογωνιαίους λίθους της ομάδας σου και όχι μόνο αυτούς, αλλά κυρίως αυτούς, είσαι υποχρεωμένος να τους προστατέψεις ακόμη και αν καίγεσαι για το αποτέλεσμα. Τα χειρότερα θα 'ρθουν στη συνέχεια. Η ομάδα πρέπει να λειτουργήσει με γνώμονα τον ανθρώπινο παράγοντα. Είναι τελείως ανούσια η επιμονή να χρησιμοποιείς ανέτοιμους παίκτες, οι οποίοι και δεν μπορούν να αποδώσουν στο 100% και υπάρχει κίνδυνος να τους πάρεις πακέτο στον πάγκο με έναν σοβαρότερο τραυματισμό. Άλλωστε είναι και θέμα σεβασμού...

Εχθές, είδαμε όλα τα νέα πρόσωπα της ομάδας εν δράσει. Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε φάση μεταμόρφωσης(εξού και το πιο πάνω αναφερθέν πρόβλημα ανομοιογένειας) και τα συμπεράσματα που μπορούν να βγουν είναι λίγα και δεν είναι ασφαλή. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η ομάδα έκανε reset τον αρχικό της σχεδιασμό και πορεύεται με καινούρια πλάνα. Έχουμε ξαναπεί ότι ο σχεδιασμός του καλοκαιριού ήταν επιεικώς απαράδεκτος και λίγα άτομα έδειξαν ικανά να βοηθήσουν. Τώρα που ο χορός των μεταγραφών σταμάτησε και η σκόνη ονομάτων καταλάγιασε, έφτασε η στιγμή η ομάδα να πάρει σχήμα και μορφή και να μπολιάσει στα σπλάχνα της το σύστημα του προπονητή. Τώρα θα φανεί η φιλοσοφία και το έργο του Πεδουλάκη.

Να πούμε και για την διαιτησία. Η αλήθεια είναι ότι ο μπασκετικός φίλαθλος του Παναθηναϊκού δεν έχει ανάγκη να μιλήσει για καμία διαιτησία. Ωστόσο, τώρα τελευταία τα φαινόμενα έχουν αγριέψει. Βλέπουμε ορισμένα τρανταχτά διαιτητικά λάθη που στοχεύουν σε τι... Στο να βγάλουν εκτός τον Παναθηναϊκό; ή να τον μειώσουν; Το respect είναι απ' ότι φαίνεται μια άγνωστη γι αυτούς λέξη απέναντι σε μια ομάδα που προώθησε το ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ελπίζω η συνέχεια να μην είναι ανάλογη, αν και πολύ το φοβάμαι.

Στα αγωνιστικά...

Επιθετικά...

Ο Παναθηναϊκός δεν έκανε το καλύτερο ξεκίνημα στο παιχνίδι και παρουσιάστηκε νωθρός στα πρώτα αναγνωριστικά λεπτά. Δεν άργησε όμως η εικόνα να αλλάξει. Μετά την αποχώρηση του Διαμαντίδη και με κύρια αιχμή τον Μπανκς, ο οποίος δημιούργησε αρκετά ρήγματα στην άμυνα της Ζαλγκίρις με τα τολμηρά του ντράιβ, εμφανίστηκαν και τα πρώτα open looks. Η ομάδα είχε εξαιρετικό passing game και πολλά από τα split out που επιχείρησε ήταν επιτυχημένα. Η είσοδος του Καπόνο ήταν καθοριστική για την αύξηση της διαφοράς και ο Παναθηναϊκός μέσα σε 2 δεκάλεπτα μετέτρεψε την αδυναμία του από τα 6,75 σε πλεονέκτημα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Λάσμε που δεν φάνηκε πολύ στο πρώτο μισό. Στην επανάληψη δεν άλλαξε τίποτα, παρά μόνο η άμυνα της Ζαλγκίρις που προσαρμόστηκε και περιόρισε τα ελεύθερα σουτ του Παναθηναϊκού. Με έλλειψη δημιουργίας και με τον Ούκιτς να ανακατεύει στομάχια με τις πελαγοδρομίσεις του, το παιχνίδι έκλεισε και έγινε για γερά νεύρα. Στο τέλος μίλησε το κράμα του "εξάστερου", η τύχη κακά τα ψέματα και η παρουσία του κόσμου.

Αμυντικά...

Ο Παναθηναϊκός άφησε αρκετά ελεύθερα σουτ σε μια ομάδα που σουτάρει με ποσοστά που ζαλίζουν και έκλεισε στο low-post. Τα περισσότερα τα πλήρωσε. Ίσως να περίμενε η Ζαλγκίρις να χτυπήσει στη ρακέτα με τα αδέρφια Λαβρίνοβιτς κυρίως, κάτι που δεν έγινε. Ένα καλό της άμυνας των πρασίνων ήταν το κόψιμο του transition play. Η Ζαλγκίρις αρέσκεται να παίζει γρήγορα και το να την περιορίσεις σε σετ παιχνίδι σίγουρα σου δίνει ένα credit παραπάνω. Αρνητικό, ήταν τα πολλά χαμένα αμυντικά ριμπάουντς. Ο Παναθηναϊκός έδωσε την ευκαιρία στους Λιθουανούς να ανανεώσουν πολλές επιθέσεις τους. Γενικά, οι πράσινοι κυριάρχησαν σε σημεία που πονούσαν μέχρι πρότινος και υστέρησαν σε άλλα που υπερείχαν. Είπαμε, δουλειά υπομονή και στήριξη.

Remarks

1. Το βραβείο του MVP της βραδιάς ανήκει ολοκληρωτικά στον Καπόνο. Εκείνος ήταν που έδωσε την ώθηση στο 2ο δεκάλεπτο και κράτησε το άγχος της πρεμιέρας μακριά. Έδωσε μεγάλη αυτοπεποίθηση στα σουτ των πρασίνων.

2. Ο Μπάνκς είναι από τους πιο απρόβλεπτους παίκτες που έχουν περάσει όχι μόνο από τον Παναθηναϊκό, αλλά και από την Ευρώπη. Σίγουρα αυτό έχει τα θετικά και τα αρνητικά του. Ποιος θα σούταρε 2' πριν τη λήξη και με τον Παναθηναϊκό στο -4 τρίποντο και θα το έβαζε; Ποιος θα ήταν τόσο επιπόλαιος στη συνέχεια ώστε να κρεμάσει την ομάδα του;

3. Η ομάδα χωρίς τον Διαμαντίδη είναι κακό σκυλί. Θα χτυπηθεί, θα παλέψει και θα πάρει αυτό που θέλει.

4. Ου(κιτς) τον χρησιμοποιήσεις ξανά Αργύρη!(τουλάχιστον στον άσσο)... 8 ασίστς χάρη στην ευστοχία της ομάδας, μην γελιέστε. Δημιουργία μηδέν εις το πηλίκο. Κούρασε τον κόσμο...

Επιστροφή!

27/12/2012

Νέο ξεκίνημα λοιπόν για το blog ύστερα από αρκετό καιρό απουσίας από τον ιντερνετικό κόσμο. Δυστυχώς, τα οικονομικά δεδομένα της Ελλάδας πλέον έχουν αλλάξει κι όσο και αν μας κακοφαίνεται έχουν επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό, εκτός από τις ζωές όλων και το μπάσκετ. Παρόλα αυτά, όταν αγαπάς κάτι δεν πρέπει να το παρατάς, αλλά να το συνεχίζεις. Γι αυτό αποφάσισα η φωνή μου για τον μπασκετικό Παναθηναϊκό να συνεχίζει να ακούγεται μέσα από αυτόν τον ιστότοπο, έστω και διακεκομμένα.

Το μόνο που μένει, είναι να ξεκαθαρίσω εκ νέου τη θέση μου σχετικά με τις εξελίσεις και την πορεία του Παναθηναϊκού από το καλοκαίρι και έπειτα.

Μετά την απώλεια του πρωταθλήματος επικράτησε ένας ασυνήθιστος κλυδωνισμός στις τάξεις της ομάδας και είδαμε πολλά πρόσωπα να κουνάνε μαντήλι. Σίγουρα, η πιο μεγάλη ''βόμβα'' που έσκασε ήταν η απρόσμενη απομάκρυνση του πρωτομάστορα του Παναθηναϊκού, Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς. Οι ακριβείς λόγοι δεν έχουν ακόμα προσδιοριστεί και ίσως να μην τους μάθουμε ποτέ, ωστόσο παρατηρείται εδώ και μήνες μια στοχευμένη προσπάθεια απαξίωσης των χειρισμών του νέου προέδρου, Δημήτρη Γιαννακόπουλου, από τα μέσα ενημέρωσης και από κάποιους δήθεν υποστηρικτές που θέλουν το ''καλό'' της ομάδας. Κάπου εδώ έρχομαι να δηλώσω κάτι για την διοίκηση...

Στηρίζω μέχρι τέλους την οικογένεια Γιαννακόπουλων που τόσα χρόνια προσφέρει στον Παναθηναϊκό, τον έχει φτάσει στην κορυφή του ευρωπαϊκού μπάσκετ και συνεχίζει να βγαίνει μπροστά ακόμα και με τις υπάρχουσες οικονομικές συνθήκες. Κάθε αγνός φίλαθλος του Παναθηναϊκού οφείλει να πράξει το ίδιο, εφόσον όλοι γνωρίζουμε ότι κανείς δεν θα αγαπήσει αυτό το μπασκετικό κόσμημα που ονομάζεται ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ όσο αυτοί. Όποιοι προσπαθούν να δημιουργήσουν αρνητικό κλίμα και ρήγματα στα θεμέλια της ομάδας γράφοντας περίεργα άρθρα ή μιλώντας με ύπουλους υπαινιγμούς προωθώντας σενάρια περί εσωτερικού πολέμου πολύ απλά δεν είναι Παναθηναϊκοί ή εξυπηρετούν άλλα συμφέροντα.

Στα αγωνιστικά τώρα, η ομάδα έχει κάνει το μεγάλο βήμα για τη νέα(μετά-Ομπράντοβιτς) εποχή με τον Αργύρη Πεδουλάκη πλέον στο τιμόνι. Βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο και πρέπει να κάνουμε υπομονή(μια λέξη που ακούγεται κάπως...). Ο σχεδιασμός του καλοκαιριού καλώς ή κακώς δεν ήταν ο πιο στοχευμένος και τον τελευταίο καιρό έγιναν κάποια ξηλώματα-μπαλώματα για να έρθει το ρόστερ στα μέτρα του. Αισίως, περάσαμε στο top16 και θα αντιμετωπίσουμε σε αυτήν τη φάση πολύ δυσκολότερους αντιπάλους. Το πως αποδίδει η ομάδα θα το βλέπουμε μέσα από κάθε αγώνα και θα το σχολιάζουμε/κριτικάρουμε ανάλογα.

Το "κύκνειο άσμα" ενός ΗΓΕΤΗ!

Ξάφνιασε τους πάντες ο Δημήτρης Διαμαντίδης ο οποίος λίγο μετά το τέλος του αγώνα με την Ισπανία, ανακοίνωσε μπροστά στις κάμερες πως αποσύρεται από την Εθνική.

Ο παικταράς και αρχηγός του Παναθηναϊκού έριξε τη... βόμβα λίγα λεπτά μετά τον αποκλεισμό της Εθνικής από την Ισπανία στη φάση των "16" του Μουντομπάσκετ.

παρακάτω οι δηλώσεις για την αποχώρησή του...


"Για μένα αυτό ήταν το τελευταίο παιχνίδι, ενημέρωσα τα παιδιά στα αποδυτήρια και τους ευχαρίστησα για όλα όσα περάσαμε. Ζήσαμε απίστευτες στιγμές. Καταφέραμε να φέρουμε επιτυχίες με το εθνόσημο, αλλά κάθε κύκλος τελειώνει κάποτε", τόνισε ο Δημήτρης Διαμαντίδης και συνέχισε:

"Κάποια πράγματα αρχίζουν και τελειώνουν. Το έζησα όλο αυτό με την Εθνική και είμαι πολύ χαρούμενος γι' αυτό".

Στην ερώτηση, τι κρατάει από την πορεία του στην Εθνική, ο Διαμαντίδης επισήμανε: "Σίγουρα δεν ήταν κάτι συγκεκριμένο. Το πανευρωπαϊκό που κατακτήσαμε στο Βελιγράδι ήταν πολύ σημαντικό και την επόμενη χρονιά πήγαμε στην 2η θέση του κόσμου. Στενοχώριες και χαρές, επιτυχίες και αποτυχίες ήταν όλα μέσα στο πρόγραμμα".

___

ΔΗΜΗΤΡΗ σε ευχαριστούμε για όλα όσα έχεις προσφέρει ως παίχτης της Εθνικής. Η συνεισφορά σου στο ελληνικό μπάσκετ όλα αυτά τα χρόνια είναι τεράστια και αποτελείς το ''Μέγα'' σύμβολο του ελληνικού αθλητισμού, καθώς με το ήθος, το ταλέντο σου, την τιμή και την ψυχή που καταθέτεις στο παρκέ είσαι παράδειγμα για τα νέα παιδιά. Είσαι ο άνθρωπος που παίρνει πάντα τη σωστή απόφαση την κατάλληλη στιγμή. Λένε ότι κάποιος πρέπει να ξέρει πότε να σταματήσει και εσύ το έκανες σε μια δύσκολη περίοδο δείχνοντας τον πραγματικό αρχηγό που κρύβεις μέσα σου. Δημήτρη Διαμαντίδη είσαι ο απόλυτος ΗΓΕΤΗΣ που κάθε ομάδα χρειάζεται και το μεγαλύτερο κεφάλαιο στη νεότερη ιστορία της ελληνικής καλαθοσφαίρισης.

Το μόνο παρήγορο είναι ότι θα μπορούμε να σε απολαύσουμε ως παίκτη της αγαπημένης μας ομάδας, κατακτώντας ολοένα και περισσότερους τίτλους με το τριφύλλι στο στήθος.

«Σύλλογος μεγάλος δεν υπάρχει άλλος!»

Εκατό χρόνια και πλέον, μετά την πρώτη μέρα της ίδρυσής του ο Παναθηναϊκός έχει καταφέρει πράγματα που άλλες ομάδες δεν θα μπορέσουν να ζήσουν ποτέ. Η μεγαλύτερη και ιστορικότερη ομάδα της Ελλάδας έχει καταφέρει εδώ και πάρα πολλά χρόνια να ξεφύγει από τα στενά σύνορα της χώρας μας και να γίνει πρωταγωνίστρια όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και στην Αμερική και σε ολόκληρο τον κόσμο.

Ο Παναθηναϊκός συγκαταλέγεται στην ελίτ του παγκοσμίου μπάσκετ και έχει τύχει της καθολικής αναγνώρισης όλων των φιλάθλων ανά την υφήλιο.

Τα 31 πρωταθλήματα Ελλάδας, τα 12 Κύπελλα Ελλάδας, τα 5 Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και το 1 Διηπειρωτικό Κύπελλο που κοσμούν την τροπαιοθήκη του συλλόγου «μιλούν» από μόνα τους. Ο Παναθηναϊκός «γεννήθηκε» καταδικασμένος να συλλέγει τίτλους και κάνει αυτός ακριβώς για το οποίο…ιδρύθηκε. Για να δίνει χαρά στα εκατομμύρια των οπαδών του σε όλο τον κόσμο. Ελλήνων αλλά και ξένων.

Άλλωστε το «μεγαλείο» του Παναθηναϊκού έχει αναγνωριστεί και από τους μεγάλους πρωταγωνιστές του μπάσκετ, που δεν είναι άλλοι από τους παίκτες. Παίκτες «Θρύλοι» που έχουν γράψει την δική τους ιστορία στο παγκόσμιο μπάσκετ «ντύθηκαν» με τα χρώματα του «τριφυλλιού» και έβαλαν φαρδιά-πλατιά την υπογραφή τους στο βιβλίο της ιστορίας του Παναθηναϊκού.

Ο Ντομινίκ Ουίλκινς, ο Μπάιρον Σκοτ, ο Ντίνο Ράτζα, ο Τόνι Ντελκ, είναι μερικοί από τους παίκτες που έκαναν το υπερατλαντικό ταξίδι για τα.. «μάτια» των πρωταθλητών Ευρώπης. Και βέβαια οι παίκτες αυτοί είναι μερικοί….Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον Στόγιαν Βράνκοβιτς, τον Ντέγιαν Μποντιρόγκα, τον Νίκο Γκάλη, τον Φάνη Χριστοδούλου, τον Ζέλικο Ρέμπρατσα οι οποίοι συνέδεσαν άρρηκτα τα ονόματά τους με τις «χρυσές» σελίδες της ιστορίας του Παναθηναϊκού. Τα κεφάλαια της οποίας γράφονται επί…καθημερινής βάσεως..!